第2011章 回国(2 / 3)

; p&; p&; p听到这话,jk看看萧晨,点了点头“我知道了,等我活着去找你再说。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“会的。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨笑了笑。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“一会儿回去,我就先教给你一部心法,总会对你的战力有帮助。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“嗯。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; pjk点头,他从来不拒绝让自己变强的机会。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p变强一分,那活着的希望,就多一分。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨又拿出三根烟,点上,放在了地上,然后和jk离开了。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p在回去的路上,萧晨的手机响了。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p他看着号码,一挑眉头,不会吧?今天回去,都知道了?

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“喂,老关。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨按下接听键。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“小子,什么时候回来?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p关断山的声音,从听筒中传来。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“今天……我还以为你知道了呢。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨笑了笑。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“怎么了?想我了?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“对啊,想你了,所以你直接来京城吧。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p关断山笑道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“嗯?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨一愣,直接去京城?

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“出什么事了?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“也没什么事,等来了再说吧。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“过几天不行?我都准备回龙海了。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“你还是直接来吧。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“我航班……”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“你不用操心。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“好吧,也就是不能拒绝呗?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“嗯。”

&; p&; p&; p